ΤΑ..ΠΡΩΤΟΠΥΡΙΑ! - τoυ Αντώνη Παρίνη

Ψάχνοντας πριν λίγες μέρες το υπόγειο του σπιτιού μου, έπεσα κατά τύχη πάνω σε έναν σκονισμένο φάκελο, ταλαιπωρημένο από τα χρόνια και την αδράνεια. Μέσα του ήταν στοιβαγμένα άτακτα φύλλα ντοσιέ, κιτρινισμένα. Ήταν τα « Σκέφτομαι και γράφω» του Δημοτικού μου. Συγκινημένος, ανάβω τσιγάρο και αρχίζω να διαβάζω μια έκθεση της Β Δημοτικού, του 1985, με αστείο γραφικό χαρακτήρα με θέμα « τα πρωτοβρόχια»:



Τα πρωτοβρόχια έρχονται κάθε χρόνο στο τέλος του καλοκαιριού. Τα χελιδόνια μας αφήνουν, κάνει κρύο, οι φίλοι μου από την Αθήνα φεύγουν για τα σχολεία τους και εγώ κλαίω που μένω μόνος μου στο χωριό. Κάθε χρόνο που περιμένουμε τα πρωτοβρόχια μαυρίζει η ψυχή μου, γιατί σε λίγο ανοίγουν τα σχολεία και δεν θα παίζω με τους φίλους μου ποδόσφαιρο όλη μέρα.

Η αρχική συγκίνηση παραχώρησε τη θέση της συνειρμικά στην οργή. Στα οχτώ μου, με μια μεγάλη δόση αφέλειας έγραφα για τα πρωτοβρόχια, που συνιστά φυσικό φαινόμενο και τώρα, που τα πρώτα - άντα μου κρούουν το ρόπτρο της αυλόπορτας και έχουν εισέλθει ήδη στο φτωχικό μου, γράφω για τα.πρωτοπύρια, που αναμφίβολα είναι παρά φύσιν. Αν μη τι άλλο και τα δύο αποδίδονται από διαφορετική οπτική γωνία : τα πρωτοβρόχια από αυτή του μικρού παιδιού, που βίωνε καθημερινά έναν δικό του μικρό παράδεισο και τα πρωτοπύρια από αυτή του απηυδισμένου ενήλικα. Παρακολουθώντας στις - τρόπος του λέγειν- ειδήσεις τη σημερινή φωτιά στον Υμηττό ένιωσα για μια ακόμα φορά «μικρός» και «ανίκανος». Ο λόγος; Αν δεχτούμε το αρχαιοελληνικό « το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού» και κάνουμε αυτοκριτική θα διαπιστώσουμε πως « μυριάκις εξημάρτομεν και αεί εξαμαρτάνομεν». Συνεπώς, είμαστε να μας κλαίνε οι ρέγγες!

Θα είμαι σύντομος και όσο μπορώ πιο περιεκτικός. Από τότε που ενηλικιώθηκα ( τουλάχιστον βιολογικά) έχω συνδυάσει το καλοκαίρι με τους εμπρησμούς, σε αντίθεση με την παιδική μου ηλικία, που το καλοκαίρι ήταν άρρηκτα συνυφασμένο με την ανεμελιά και το παιχνίδι. O tempora, o mores! Κάθε χρόνο σε επανάληψη οι πυρκαγιές, κάθε χρόνο τα.παπαγαλάκια της ενημέρωσης τιτιβίζουνε το χαβά τους, κάθε χρόνο οι ανεύθυνοι- υπεύθυνοι αυτής της- κατ' ευφημισμόν- ευνομούμενης και εύρυθμης χώρας ορκίζονται στον παχυλό μισθό τους ότι το μαχαίρι θα φτάσει ως το κόκαλο και άλλα παρόμοια λόγια του πρωκτού, που πλαισιώνουν το όλο και πιο ισχνό τραπέζι του Νεοέλληνα ,την ώρα που τρώει και βλέπει τα γεγονότα. Κάθε χρόνο μαζί με το « παρά πέντε», τους « δυο ξένους» και τη « μαρία την άσχημη» βλέπουμε σε επανάληψη την ασυδοσία, την ατιμωρησία, τα σκοτεινά συμφέροντα και τον.κακό μας τον καιρό! Ναι! Τον κακό μας τον καιρό.

Ο κόσμος το' χει τούμπανο κι εμείς, οι τηλεορασόπληκτοι υπήκοοι της Ψωρωκώσταινας, κρυφό καμάρι. Τι ακριβώς; Μιλάω για τις συμμορίες, κρατικές και πολυεθνικές, που τα τελευταία χρόνια λυμαίνονται το φυσικό πλούτο της γης μας και καταβαραθρώνουν την ήδη φθίνουσα αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Όταν μετά τα περσινά επεισόδια του φεστιβάλ πυρομανίας στην Πάρνηθα διαμαρτυρήθηκε με αυγά και πέτρες μια ομάδα με συνθήματα εναντίον επιφανούς εταιρείας, φωτογραφίζοντας τους υπεύθυνους για τη φωτιά, οι φωνές τους ενώθηκαν με τις συνειδήσεις πολλών πολιτών. Όλοι μας γνωρίζαμε τι και πώς, σωστά; Ναι, αλλά αυτοί που διαμαρτυρήθηκαν ήταν αναρχικοί, συνεπώς.σατανιστές, με αποτέλεσμα οι δωσίλογοι της παραπληροφόρησης να τους θυσιάσουν στο μολώχ της «κουίσλιγκ» μπατσοκρατίας! Και σκέφτομαι: δηλαδή αν διαμαρτύρονταν μοναχές καλογραίες από την ιερά μονή Πεντέλης με κεριά και κομποσχοίνια ποια η διαφορά στη συνείδηση του μέσου πολίτη;

Έπειτα, στο μεγάλο φεστιβάλ της Πελοποννήσου η φαιδρότητα των κρατούντων έφτασε στο αποκορύφωμα. Ή μήπως ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα; Μήπως στο εφετινό φεστιβάλ οι διοργανωτές θα μας καταπλήξουν πάλι (αρνητικά); Θα κάνω μια υποθετική ερώτηση προς πάσα κατεύθυνση. Αν στη γειτονιά σας κυκλοφορούσαν βιαστές ή έμποροι ναρκωτικών και είχαν σημειωθεί τραγικά περιστατικά, επιζήμια για την εύρυθμη λειτουργία του συνόλου, δεν θα αναλαμβάνατε δράση για την πρόληψη παρόμοιων καταστάσεων; Αν στο σπίτι σας είχανε σημειωθεί διαρρήξεις, δεν θα του βάζατε συστήματα παρακολούθησης ή δεν θα το ασφαλίζατε με πιο αποδοτικό τρόπο; Τίποτα περίπλοκο. Απλές ενέργειες! Αν, ωστόσο, δεν λαμβάνατε μέτρα πρόληψης, οι επίδοξοι βιαστές, έμποροι, ληστές σίγουρα θα σας αφήναν και ευχαριστήριο σημείωμα μέσα στη μπιζουτιέρα, την οποία θα ξαφρίζανε.

Και έρχομαι στο τραγικό παρόν. Είναι δυνατόν μετά από το ετήσιο παρανάλωμα του πυρός να μην έχει πάρει η κυβέρνηση κανένα στοιχειώδες μέτρο πρόληψης; Είναι δυνατόν να ανεχόμαστε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να δηλώνει με ένα αλαζονικό ύφος δέκα Λουδοβίκων πως τα καμένα στη Ζαχάρω παραχωρούνται με υπουργική απόφαση προς... "ήπια τουριστική ανάπτυξη"; Και είναι δυνατόν να μην έχει τιμωρηθεί ποτέ κανείς εμπρηστής; Μα, βρίσκουν και τα κάνουν! Από τη στιγμή που η κατακραυγή και η διαμαρτυρία μας εγκλωβίζεται στα στενά όρια της τηλεόρασης, στην ακαλαίσθητη γραβάτα του Χατζηνικολάου και τις ρυτίδες της Έλλης Στάη, στα ατημέλητα μούσια του Στρατή Λιαρέλλη και τα τικ του Παυλόπουλου.ε.τότε τα θέλει ο πρωκτός μας συνάνθρωποι!

Σπεύδω να κλείσω εισιτήριο για το μεγάλο φεστιβάλ πυρομανίας του Αυγούστου. Βρήκα καλή θέση, αναπαυτικός καναπές, με φωτομοντέλο να μου κάνει αέρα και προσφορά τηλεόραση Plasma: τιμής ένεκεν, για όλα εκείνα τα πλάσματα της φύσης που θυσιάζονται κάθε καλοκαίρι στα καμένα δάση της Ελλάδας της Ευρωπαικής Ένωσης, στα Πρωτοπύρια του 2008, πριν τα αιώνια πρωτοβρόχια..











Αντώνης Παρίνης