Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009

ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΡΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ..άρθρο του Σ. Σιώκου


ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ. ΠΩΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Του Σωτήρη Σιώκου
υπ. Εργατικής πολιτικής ΣΥΝ

 ΜΕΡΟΣ Ι. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ


Λένε ότι η ελληνική βιομηχανία στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα έκλεισε ένα κύκλο. Όμως υπάρχουν ακόμα βιομηχανικές μονάδες που κάτω από προϋποθέσεις μπορούν να αναπτυχθούν, που έχουν υψηλή τεχνογνωσία, απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους, και εννοώ τη ΛΑΡΚΟ που θ΄αναφερθώ στο δεύτερο μέρος, ΤΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ, ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΕΛΠΕ Α.Ε. και συμπεριλαμβάνω σ΄αυτές μια στρατηγικής σημασίας μονάδα για την έρευνα το ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΏΝ (ΙΓΜΕ).

Οι περίοδοι του κύκλου της ελληνικής βιομηχανίας ήταν οι εξής:

1. ΑΝΑΠΤΥΞΗ (1953-1973)
2. ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ (1974-1980)
3. ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ (1981-1995)
4. ΑΣΤΑΘΗΣ ΑΝΑΚΑΜΨΗ (1996-2004)

Επίσης ένα γενικό φαινόμενο που χαρακτηρίζει την ελληνική βιομηχανία σήμερα (υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις) είναι:

Α) Η αδυναμία προγραμματισμού στη διασπορά των τεράστιων πόρων που εισέρευσαν την τελευταία 20ετία στα πλαίσια της Ε.Ε. και η κατασπατάληση αυτών. Επίσης, η στάση του ελληνικού κράτους στη διάρκεια της πρόσφατης οικονομικής κρίσης, υπολείπεται της στάσης άλλων χωρών που ενισχύουν ουσιαστικά τις βιομηχανίες και όχι άκριτα το τραπεζικό σύστημα.

Β) Εσωστρέφεια και αδυναμία δημιουργίας επωφελούς πολιτικής συμμαχιών (ισχύει η επιχειρηματική κουλτούρα «ο καθένας μόνος του – εναντίον όλων»).

Γ) Έλλειψη κοινωνικής εμπιστοσύνης.

Θα κλείσω αυτή την ενότητα λέγοντας ότι όταν το ελληνικό κατεστημένο μιλάει «ΟΤΙ Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» και ψεύδεται και υποκρίνεται, ας αφήσουμε τι κάνει για τον τουρισμό. Υπάρχουν παρακαταθήκες για την ελληνική βιομηχανία που παραμένουν επίκαιρες, όπως: Η ΕΚΒΙΟΜΗΧΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ξ. ΖΟΛΩΤΑΣ), Η ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (Δ. Μπάτσης), ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ (Γ. ΦΑΡΑΚΟΣ) κ.α.

 ΜΕΡΟΣ ΙΙ. ΛΑΡΚΟ


Η ΛΑΡΚΟ είναι μια από τις πέντε μεγαλύτερες παραγωγούς σιδηρονικελίου στον κόσμο και αποτελεί μία από τις λίγες σημαντικές βιομηχανίες στρατηγικής σημασίας που εξακολουθούν να λειτουργούν στη χώρα μας. Μια αμιγώς ελληνική βιομηχανία που η θέση της στην ευρωπαϊκή, αλλά και στην παγκόσμια αγορά την καθιστά ισχυρό κρίκο στην αλυσίδα της οικονομίας μας. Η εταιρεία εποπτεύεται από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών και το μετοχικό της κεφάλαιο ελέγχεται κατά 28,5% από τη ΔΕΗ, το 36,5% από την ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, το 33,5% από το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ και 1,5 % από τη ΔΕΚΑ. Η εταιρεία δραστηριοποιείται σε 5 νομούς προσφέροντας σημαντική απασχόληση και οικονομική άνθηση στους κατοίκους αυτών των περιοχών.

Τα σχέδια απαξίωσης αυτού του βιομηχανικού κολοσσού, εκφράστηκαν με την προπώληση νικελίου σε τράπεζες οι οποίες ενεπλάκησαν και στα δομημένα ομόλογα των ασφαλιστικών ταμείων (J. P. Morgan, Goldman Sachs, Barclays, Hypo κ.α.).

Οι τιμές προπώλησης νικελίου, σύμφωνα με τα συμβόλαια, ήταν χαμηλότερες της τρέχουσας τιμής του ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΛΟΝΔΙΝΟΥ (LME) και όπως προκύπτει στη συνέχεια και κάτω του κόστους παραγωγής της επιχείρησης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καταγραφούν ζημιές πάνω από 120 δις δρχ. και την αποπομπή από το Υπουργείο Οικονομικών της προηγούμενης Διοίκησης της ΛΑΡΚΟ. Το εργατικό κίνημα στη ΛΑΡΚΟ δεν θεωρεί επτασφράγιστο μυστικό αυτές τις πράξεις και θέτει αμείλικτα τα ερωτήματα:
• Με ποιες τράπεζες έχει πραγματοποιηθεί η προπώληση νικελίου (hedging);
• Τί είδους συμβόλαια έχουν συναφθεί και με ποιούς όρους;
• Σε ποιές τιμές έχει προπωληθεί το νικέλιο για τα έτη από το 2005-2009;

 ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


Μια νέα ριζοσπαστική πολιτική ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ πρέπει να χαραχθεί με βάση τις δυνατότητες της χώρας
• ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ
• ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗ
• ΤΡΙΤΟΓΕΝΗ τομέα και όχι τον ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΖΙΝΟ ή ΜΠΑΝΑΝΙΑ των κερδοσκοπικών κεφαλαίων ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ μονομερώς και μάλιστα με καθεστώς ασυδοσίας του τραπεζικού τομέα.

Στα πλαίσια κλαδικών πολιτικών, κρατικής ενίσχυσης στρατηγικών τομέων της ελληνικής οικονομίας με επιστροφή στην εξωστρέφεια, τις επενδύσεις σε έρευνα και τεχνολογία, την ορθολογική αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού σε αντίθεση με τις προκλητικές πολιτικές των GOLDEN BOYS και των «ΗΜΕΤΕΡΩΝ».

Για τη ΛΑΡΚΟ προέχει:
• Να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία της επιχείρησης γιατί η ΛΑΡΚΟ ως πρωτογενής παραγωγικός τομέας πρωτοστατεί στον τομέα της βιομηχανίας και συνεισφέρει σημαντικό ποσοστό στο ΑΕΠ. Οι «ενέσεις» πρέπει να δώσουν τη θέση τους σε μια διαρκή στήριξη της βιομηχανίας και κάτω από ένα σχέδιο που πρέπει να καταρτιστεί άμεσα.
• Να διατηρηθούν όλες οι θέσεις εργασίας σε συνδυασμό με μία στρατηγική ανάπτυξης της εταιρείας που πρέπει να συμπεριλάβει και μονάδα ανοξείδωτου χάλυβα, τηρουμένων των περιβαλλοντικών όρων και όχι με επιβάρυνση του οικοσυστήματος.
• Ο καταλογισμός και απόδοση ευθυνών για τη ζημιά των 350 εκ. ευρώ δεν ποινικοποιεί το ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ, αλλά υπηρετεί μια δημοκρατική και διάφανη επιχειρηματική κουλτούρα που στην Ελλάδα είναι αισθητό το ΕΛΛΕΙΜΜΑ.

Σημείωση: Θέλω να ευχαριστήσω τα Δ.Σ. των σωματείων της ΛΑΡΚΟ και την Ράνια Ιωσηφίδου για τη συμβολή τους σ΄αυτό το άρθρο.

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009

Σκουπιδότοποι Σπερχειάδας και Μακρακώμης Εικόνα απογοητευτική και τραγική


ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ
“για ένα αύριο με ποιότητα και άρωμα πολιτισμού…”
3.2.2009

Τραγική είναι η εικόνα στην κοίτη και στις όχθες του Σπερχειού, από την λειτουργία των παράνομων σκουπιδότοπων των Δήμων Σπερχειάδας και Μακρακώμης. Η καθυστέρηση της χωροθέτησης του Χώρου Υγειονομικής Ταφής των Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ) ή των Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) στο Νομό, οδηγεί σε αδιέξοδο. Οι παράνομες χωματερές λειτουργούν ρυπαίνοντας και μολύνοντας έδαφος, νερό και αέρα. Και αυτό εξακολουθεί να συμβαίνει παρά το ότι σε όλους είναι γνωστό εδώ και χρόνια πως, από 1-1-2009, αν δεν κλείσουν και δεν αποκατασταθούν, θα επιβληθεί πρόστιμο από την Ε.Ε, το οποίο θα ανέρχεται στο ποσό των 34.000 ευρώ ανά ημέρα, για κάθε παράνομη χωματερή! Πρόστιμα που θα επιβληθούν στους δήμους και θα επιβαρύνουν τους δημότες.

«Τόπος μοναδικός που απλόχερα μας χαρίζει την δυνατότητα για όραμα. Όραμα για ολοκληρωμένη και αειφόρο ανάπτυξη, για ένα βιώσιμο, ελπιδοφόρο και πιο ανθρώπινο μέλλον, για ένα αύριο με ποιότητα και άρωμα πολιτισμού» αναφέρει ο δήμαρχος Σπερχειάδας στον χαιρετισμό του στην ιστοσελίδα του Δήμου. Το «άρωμα πολιτισμού» το γευτήκαμε κι εμείς. Οι φωτογραφίες το επιβεβαιώνουν με το παραπάνω (δείτε συνημμένα). Και όλα αυτά με φόντο τις δύο κωμοπόλεις, αλλά και την Οίτη, τα Βαρδούσια και το Βελούχι. Σε μια από τις ομορφότερες κοιλάδες της Ελλάδας, στην καταπράσινη Δυτική Φθιώτιδα, που έπρεπε να είναι παράδεισος του οικοτουρισμού.

Όλα στο ποτάμι, να τα πάρει… Και ο Μαλιακός; Και οι αγρότες του κάμπου; Και τα ψάρια; Και τα υπόγεια νερά;

Δεν τους ενδιαφέρει. Πλαστικά, χαρτιά, γυαλιά, σίδερα, αλουμίνια, υπολείμματα σφαγείων, νεκρά ζώα, κοπριές από στάβλους και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς πέφτουν στο ποτάμι και καταλήγουν τελικά στα νερά του Μαλιακού. Τους θερινούς μήνες τα σκουπίδια καίγονται για να μειωθεί ο όγκος τους. Οι καπνοί με τις διοξίνες και άλλους βλαπτικούς για την υγεία και το περιβάλλον ρύπους σκεπάζουν τη Μακρακώμη, τη Μάκρη και τις γύρω καλλιέργειες. Το χειμώνα που έχει νερό, δεν χρειάζεται καύση. Τον όγκο τον μειώνουν… οι πλημμύρες. Εντυπωσιακές είναι οι ταμπέλες «ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ» στον σκουπιδότοπο για να μην πάρει φωτιά… Αυτό είναι το μέτρο προστασίας;

Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση στις 22-2-2008 μας έλεγε: «Ο κοινός Βιολογικός καθαρισμός Μακρακώμης Σπερχειάδας έχει ολοκληρωθεί. Έχει ολοκληρωθεί σε σημαντικό βαθμό (ποσοστό 60%) το δίκτυο αποχέτευσης των Δήμων Σπερχειάδας Μακρακώμης». Ωστόσο εμείς αντικρίσαμε εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις με πλατάνια, βάτα και πικροδάφνες να έχουν φυτρώσει μέσα στις ανοιχτές δεξαμενές και τους αγωγούς του βιολογικού. Αυτή είναι η μοίρα και η κατάντια του δημόσιου χρήματος…

«Γι' αυτό, πρωταρχικό μέλημα και αφετηριακό σημείο της πορείας της Δημοτικής Αρχής της Σπερχειάδος, αποτελεί η διασφάλιση της ποιότητας του περιβάλλοντος και του φυσικού τοπίου και η ανάπτυξη ειδικών μορφών εναλλακτικού τουρισμού, όπως οικολογικού, πολιτιστικού, ιαματικού, συνεδριακού, θρησκευτικού κλπ», λέει ο Δήμαρχος της περιοχής. Σκεφτείτε να μην ήταν πρωταρχικό μέλημα «η διασφάλιση της ποιότητας του περιβάλλοντος»…

Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταγγέλλουμε σε κάθε αρμόδιο αυτή την κατάσταση και καλούμε τις εισαγγελικές αρχές να φροντίσουν σε ό,τι αφορά στην τήρηση της νομοθεσίας, καθώς οφείλουν να προστατέψουν τον Σπερχειό, τον Μαλιακό και την αξιοπρέπεια των πολιτών αυτής της χώρας.